Όχι άλλη φιλανθρωπία, φτάνει
Ζούμε σε μια κοινωνία που βογκά από ανθρώπους με ψυχολογία στον «πάτο» και ένα πολιτικό σύστημα που θεωρεί ότι η φιλανθρωπία της επαιτείας και η δημιουργία στρατιάς ανέργων με αναχρηματοδότηση της ανεργίας είναι πολιτική.
Γκρεμίστηκε που γκρεμίστηκε ο κοινωνικός ιστός εργαζομένων και επαγγελματιών, είναι «πολιτικά ανήθικο» να προσπαθούν οι κυβερνώντες να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι οδηγούμαστε προς την ανάπτυξη (μέσα από θυσίες…) με μια οικονομική νότα αισιοδοξίας για το μέλλον.
Δεν είναι λύση το επίδομα ανεργίας. Λύση είναι μια θέση εργασίας με αξιοπρεπή μισθό και κοινωνική ασφάλιση. Δεν είναι λύση ένα πιάτο φαί. Λύση είναι να φέρνει ο κάθε άνθρωπος το φαί στο σπίτι του κάθε μέρα.
Πρέπει να βάλουμε τις σωστές βάσεις για το αύριο. Φτάνει πια με την περιβόητη φιλανθρωπία! Φιλανθρωπία για τους άστεγους, φιλανθρωπία για τους εξαθλιωμένους από την πείνα, φιλανθρωπία για τα άπορα παιδιά στα σχολεία…
Αυτό που απαιτείται είναι μια δομή αλληλεγγύης που να μετατρέπεται σε δομή αυτοβοήθειας και αυτοοργάνωσης αυτών στους οποίους απευθύνεται· που να καλεί στη δράση τους αποδέκτες, που τους σέβεται σαν ισότιμα υποκείμενα, που τους κάνει ικανούς να ανταποδώσουν, δημιουργικούς, παραγωγικούς.
Ως τέτοια η αλληλεγγύη, αντίθετα με τη φιλανθρωπία, είναι λοιπόν μια δημόσια πολιτική πράξη, είναι ένα εγχείρημα που δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει να γίνεται ως αντίδραση στην φιλανθρωπία και ως κοινωνική δράση.
