Το χάρτινο όραμα της ενωμένης Ευρώπης
Πάει καιρός από τότε που καθόμουν στο θρανίο και άκουγα την δασκάλα να μας μιλά με ενθουσιασμό για το όραμα της ενωμένης Ευρώπης.
Το είχα εμπεδώσει για τα καλά το μάθημα και όταν μας έβαλε να γράψουμε έκθεση για το όραμα και τα ιδανικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανέλυσα όλες τις αξίες της αλληλεγγύης, του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου, του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων...
Μίλησα για μια πολυπολιτισμική Ευρώπη με κοινούς στόχους για το μέλλον και με σεβασμό στον άνθρωπο που έχει διαφορετική προσωπικότητα και εθνικότητα. Μια κοινή πατρίδα που διασφάλιζε την ειρήνη, την ασφάλεια, την ανάπτυξη, το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο, την εξάλειψη της φτώχειας. Όλα ακούγονταν ιδανικά και προσέφεραν ένα καλό κλίμα μεταξύ των λαών της Ευρώπης, ένα αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς για το μέλλον.
Μεγάλωσα, και τότε έζησα τη μέρα που η χώρα μου πανηγύρισε γιατί έγινε μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Όλοι νιώθαμε ξαφνικά άτρωτοι, πως ότι και να μας συνέβαινε θα μπορούσαμε να κρυφτούμε στην αγκαλιά της μαμάς Ευρώπης η οποία άπλωσε δίκτυ προστασίας από πάνω μας. Μάλιστα με τα λεφτά που μας χορηγούσε με τη σέσουλα εμείς μπορούσαμε να γίνουμε ευρωπαίοι κατ’ όνομα, γιατί κατ’ ουσία δεν προσπαθήσαμε καν. Να κάνουμε έργα υποδομής, να στηρίξουμε βασικούς τομείς της κοινωνίας όπως η παιδεία και η υγεία αλλά κυρίως κοιτάζαμε πως να τα βάλουμε στην τσέπη και να τα οικειοποιηθούμε χωρίς να δώσουμε λογαριασμό σε κανέναν εν ονόματι αυτού του ευρωπαϊκού οράματος.
Και ξαφνικά το σύστημα κατέρρευσε εν μία νυκτί και το πάρτι τελείωσε. Μείναμε να κυνηγάμε υπεύθυνους – ανεύθυνους που γελούν πίσω από την πλάτη μας. Εξαπολύουμε μύδρους κατηγορώντας τους εταίρους μας. Ήταν άραγε εφικτό το όραμα της ενωμένης Ευρώπης που πιστέψαμε σε μια ανταγωνιστική παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα; Κι αν η Ευρώπη σήμερα καταρρέει τότε που θα ακουμπήσουμε τα όνειρα μας; Που θα το αναζητήσουμε; Η απάντηση είναι μέσα μας. Στην ατομική συνείδηση του καθενός και στην επαναδιατύπωση των αξιών.