Σκουπίδια; Μακριά από μας κι όπου να ’ναι…
Αν και η Λεμεσός δεν κατάφερε να πάρει τον τίτλο της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης, στο μυαλό όλων θεωρείται μια πόλη που σέρνει πίσω της ιστορία και πολιτισμό χιλιάδων χρόνων. Μια πόλη που συνεχώς παράγει και προβάλλει τον πολιτισμό μέσα από τη δημιουργία των καλλιτεχνών και των πνευματικών της ανθρώπων, μέσα από καθημερινά θεατρικά και άλλα πολιτιστικά της δρώμενα…
Έλα όμως που ο πολιτισμός των ανθρώπων και της πόλης, της γειτονιάς, του μικρόχωρου όπου ζουν δεν μπορεί να φαίνεται μόνο μέσα από την καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία… Πολιτισμός είναι και να αγωνίζεσαι για να βελτιώσεις καθημερινά την ποιότητα ζωής σου. Και ο σεβασμός στο περιβάλλον είναι συστατικό στοιχείο του πολιτισμού κάθε κοινωνίας. Η ανάγκη να το προστατεύσουμε και να το διαχειριστούμε σωστά πρέπει να διακατέχει όλους μας. Τόσο την πολιτεία, μέσω μίας ορθής διαχείρισης αλλά κυρίως εμάς τους ίδιους τους πολίτες, στην καθημερινότητά μας.
Με μια μικρή αλλαγή των συνηθειών μας μπορεί να μειωθεί αλλά και να ανακυκλωθεί ο μεγαλύτερος όγκος των καθημερινών μας απορριμμάτων. Για να μπορούμε να απολαύσουμε μια καθαρή πόλη και να είμαστε όλοι υπερήφανοι γι’ αυτό. Ως ενεργοί πολίτες θα πρέπει να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες με στόχο την καθαριότητα της πόλης και την ενίσχυση της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης των συμπολιτών μας ώστε να δημιουργηθεί στον καθένα μας ξεχωριστά το αίσθημα της περιβαλλοντικής συνείδησης.
Το κλειδί είναι η μείωση και η ανακύκλωση στην πηγή. Προϋπόθεση η δημιουργία κοινωνικής συνείδησης. Τα σκουπίδια που ασύδοτα παράγουμε δεν θα εξαφανιστούν, έχουμε υποχρέωση να ξεβολευτούμε, για να τα διεχειριστούμε με τρόπο που δεν επιβαρύνει το περιβάλλον. Πετάμε οι περισσότεροι όπου βρούμε τα σκουπίδια (ενδεικτικό της κατάστασης είναι και το σχετικό φωτορεπορτάζ).
Ας αλλάξουμε λοιπόν τακτική, ας απαλλαγούμε από κάποιες κακές συνήθειες μας, αν θέλουμε να πάμε μπροστά και αν θέλουμε να μιλάμε για την ποιότητα του περιβάλλοντος, της υγείας μας και του τρόπου διαβίωσης μας.
Χρόνια τώρα, πετάμε, αδιακρίτως, τα σκουπίδια έξω: από το σπίτι «μας», το αυτοκίνητό «μας». Μακριά από το ιδιωτικό, δημόσιο να ’ναι κι όπου να ’ναι… Μόνο που, χρόνια τώρα, κι εκείνα επιστρέφουν και συσσωρεύονται πάλι γύρω μας…
