Αστικές αναπλάσεις: Το παρόν και το μέλλον

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε τους Δήμους της Λεμεσού να ακολουθούν το παράδειγμα των ευρωπαϊκών πόλεων και να προχωρούν σε αστικές αναπλάσεις των πυρήνων τους με στόχο την κοινωνική συνοχή.

Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι για την επιτυχή έκβαση των παρεμβάσεων χρειάζεται οι τοπικές αρχές να λαμβάνουν υπόψη την κοινωνία των πολιτών και την κοινή γνώμη ως προς τον σχεδιασμό ενός αστικού περιβάλλοντος που πρό- κειται να αναμορφωθεί προς το καλύτερο για να συμβάλει στην ποιότητα ζωής των αστών.

Απαιτείται τώρα μια ανοικτή αστική διαδικασία για την ανάπτυξη της Λεμεσού ως Ευρωπαϊκή πόλη.

Πόλεις που αντιμετώπισαν τεράστια και ίσως κολοσσιαία προβλήματα από τη μεγάλη κρίση της βιομηχανικής εποχής, τώρα στη μεταβιομηχανική νέα εποχή μεταμορφώνουν αστικές – υποβαθμισμένες περιοχές σε κέντρα ανάπτυξης. Εγκαταλειμμένες περιοχές, παλιά εργοστάσια, λιμάνια με άδειες αποθήκες, εγκαταστάσεις που λειτουργούσαν χωματερές, εγκαταλειμμένα χαλυβδουργεία, αποβάθρες χωρίς εμπορευματική κίνηση, σήμερα είναι το πεδίο ευρείας αστικής ανάπλασης και ανασυγκρότησης.

Περιοχές που μέσα από προγράμματα αστικής ανάπλασης, προγράμματα ανάπλασης με δράσεις και για την απασχόληση, μεγάλα έργα οικιστικής, πολιτιστικής και κοινωνικής ανάπτυξης, προσδίδουν έναν χαρακτήρα σε κάθε περιοχή. Πρότυπες αναπλάσεις που δίνουν την εικόνα μιας γενικής αναζωογόνησης.

Ακολουθώντας την ευρωπαϊκή εμπειρία, η Κύπρος πρέπει μέσα από μια στρατηγική πολιτική συντονισμού και συναίνεσης δημοσίων – ιδιωτικών φορέων να εκπονεί παρόμοια προγράμματα και τάχιστα να αναδημιουργούνται περιοχές με ποικιλία χρήσεων.

Να εκπονούνται σχέδια για την ανάπτυξη παράκτιων περιοχών και ένταξή τους στις λειτουργίες της πόλης λαμβάνοντας υπόψη το περιβάλλον, σχέδια με κοινωνικές υποδομές και στεγαστικά προγράμματα, με πρόβλεψη θέσεων εργασίας γι’ απασχόληση των πολιτών. Δημόσια κτίρια – σχολεία πολιτιστικά κέντρα να συμπληρώνουν το πρόγραμμα.

Η ευρωπαϊκή εμπειρία αποδεικνύει ότι ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός στην υλοποίηση έργων – παρεμβάσεων αποτελεί πάγια πρακτική. Τα ελάχιστα παραδείγματα της δικής μας χώρας δείχνουν δυστυχώς ότι σχεδιάζουμε χωρίς προοπτική και με πρόχειρες μελέτες και επεξεργασίες προχωρούμε στην υλοποίηση έργων που δεν εντάσσονται σε έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό.

Η προσαρμογή στις νέες πραγματικότητες της Ευρώπης πρέπει να γίνει τώρα προτού προβούμε σε προχειρότητες που καταλήγουν να ασχημαίνουν μια περιοχή και μας επιτρέπουν να νοσταλγούμε την πρώτιστη μορφή της.