Το 46ον Φεστιβάλ Καρνάβαλου
Μέσα από τον Παρατηρητή του Πάνου Φασουλιώτη
Ένα από τα δυο εκτενή δημοσιεύματα, σε δυο συνεχείς εκδόσεις της εφημερίδας Παρατηρητής από τον εκδότη της Πάνο Φασουλιώτη είναι το πιο κάτω ημερομηνίας 27 Φεβρουαρίου 1961 μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες τόσο για την ιστορία του λεμεσιανού καρναβαλιού γενικά όσο και αυτού της χρονιάς εκείνης.
«Το Καρναβάλια γιορτάζονταν, ως και άλλοτε εγγράψαμεν, εις Λεμεσόν και επί Τουρκοκρατίας, Διάφορες οικογένειες και άτομα συνήθιζαν να επισκέπτονται συγγενικά σπίτια μεταμφιεσμένοι κατά τα βράδια.
Αργότερα, τα πρώτα μετά την Αγγλικήν κατοχήν χρόνια , μεταμφιεσμένα παιδιά, μαθηταί ιδίως, προήλαυναν τες δυό Κυριακές από ωρισμένους δρόμους της πόλεως. Τα βράδια. ομάδες μικρών και μεγάλων μεταμφιεσμένων, συνέχιζαν το παληό έθιμον των επισκέψεων εις συγγενικά και φιλικά σπίτια.
Το γνωστό ιστορικό τών Καρναβαλιών πρόσωπο ο μ. Γιάγκος Λανίτης έδιδε, με τες μεταμφιέσεις του και τες έξυπνες γεμάτες χιούμορ επινοήσεις του ρυθμόν και ζωηρότητα σε καρναβαλίστικες εκδηλώσεις. Αργότερα και προτού αρχίσουν οι διοργανώσεις χορών εις τα θέατρα, τα δυο σπίτια της οδού Σαριπόλου, Μπόνη και Παπίδη άνοιγαν καθ’ όλον σχεδόν το δεκαπενθήμερον τα σπίτια των για να δεχθούν τα μεταμφιεσμένα φιλικά των πρόσωπα που σε ευχάριστα χαρμόσυνο περιβάλλον διασκέδαζαν.
Μετά και προτού αρχίσουν οι συγκεντρώσεις των θεάτρων, είχε καταρτισθεί μια επιτροπή από μέλη της λέσχης «Ένωσις» που επωνυμήΘη «Κομιτάτον Καρνάβαλου» και που διοργάνωσε επί προγραμματισμένης γραμμής, με απονομήν βραβείων τες παρελάσεις κατά τες δύο Κυριακές.
Παλαιότερα ακόμη, παρελάσεις με άρματα και συμβολικές παραστάσεις εγίνοντο την τελευταίαν Κυριακήν από ατομικήν πρωτοβουλίαν διαφόρων. Μια τέτοια εμφάνισις ήταν, όπως και άλλοτε εγράψαμεν από των στηλών αυτών, η αναπαράστασις της αποβιβάσεως εις Κρήτην τού Πρίγκιπος Γεωργίου της Ελλάδος, πρώτου Αρμοστού της αυτονομηθείσης μεγαλονήσου.
Οι συμμετασχόντες ήταν νέοι τής εποχής εκείνης καταλλήλως μεταμφιεσμένοι επί ενός βουδάμαξου.
Αν λοιπόν πάρουμε την χρονολογικήν σειράν τών Φεστιβάλ Καρναβάλου στην Λεμεσόν, το εφετεινό θα έπρεπε νάταν το 61ον , αλλ' αφαιρούμε τα χρόνια των πολεμικών περιόδων των δύο Παγκοσμίων και της Εοκικής και δίδουμε σ’ αυτό τον αριθμό 46.
Το τελευταίο λοιπόν, 46ον, ήταν το εξ’ όλων ανώτερο. Γιορτάστηκε πράγματι με εξαιρετικήν λαμπρότηταν, υποδειγματικήν, χάρις εις τα αστυνομικά μέτρα, τάξι και ευπρέπειαν.
Μ’ όλον που καθ’ όλην σχεδόν την εβδομάδα ο καιρός ήταν βροχερός και ψυχρός, όλα τα κέντρα, πλην των κινηματοθεάτρων, το «Κύμα», το ξενοδοχείον «Κούριον», τα δυό Κλάπς, γέμιζαν με μεταμφιεσμένους και μη.
Η υπέροχη ομάδα Κανταδόρων έδιδε με τα τραγούδια και τα έγχορδα όργανα ρυθμόν ζωηρότητος και κεφιού όπου εμφανιζόταν. Την τελευταίαν Κυριακήν η παρέλασις ήτο επιτυχεστάτη.
Τα διάφορα άρματα του Δημαρχείου θαυμάσια εις εμφάνισι και με γούστο και καλαισθησία καμωμένα ενεφάνιζαν το πνεύμα του Καρναβάλου. Εκτελεστή ς ήτο ο δεξιοτέχνης υπάλληλος του Δημαρχείου κ. Μέλιος Ανδρέου. Τα εν λόγω άρματα ως και τα διαφημιστικά τοιαύτα ετέθησαν εκτός βραβεύσεως. Μια από μέρους της διευθυνούσης το Φεστιβάλ Επιτροπής, της οποίας προΐστατο ο μηχανικός του Δήμου κ. Χριστάκης Δρουσιώτης, δήλωσις διασαφήνιζε το γεγονός της απονομής του εκ 55 λιρών πρώτου βραβείου, εις το άρμα εκείνο που το θέμα θάταν εις το πνεύμα των καρναβαλιών. Κανένα όμως εκ των συμμετεχόντων δεν εκπληρούσε τον όρον αυτόν κι έτσι πρώτον δεν δόθηκε.
Το Β’ βραβείον εκ λιρών 50 δόθηκε στο άρμα που παρίστανε τον μυθολογικό θρύλο «Περσέας και Ανδρομέδα», Γ’ εκ 40 λιρών βραβεύτηκε η παράστασις με θέμα «Οι τέσσαρες Διασκέψεως Κορυφής», του καλλιτέχνη Ρασήτ. Το Δ’ εκ 30 λιρών στο άρμα «Πως ζουν στην Αραβία» του κ. Β. Νικολάου. Το Ε' βραβείον εξ 20 λιρών εις το άρμα «Δαυίδ και Γολιάθ» τού γνωστού ερασιτέχνη ζωγράφου κ. Παναγιώτη Κυπριανού. Ήταν μια πολύ επιτυχής εις εμφάνισι και εκτέλεσι αναπαράστασι μιας βιβλικής εικόνας, μ' έναν πανύψηλον Γολιάθ κ' έναν μικρόσωμο Δαυίδ και το Στ' εκ λιρών 15 εις το άρμα ο «Τιμάριθμος» κ. Τάκη Κολλά.
Εκτός της ομάδος των Κανταδόρων τού κ. Φανάρι, που απετελείτο από εκλεκτούς νέους τραγουδιστές τής Λεμεσού ιδιαιτέραν εντύπωσιν έκαμε εις τον κόσμον και η ομάδα τών L(μαθητευομένων) που απετελείτο από παιδάκια μαθητάκια του δημοτικού των 13, 14 έως 15 ετών, Όλοι έπαιζαν μαντολίνα και κιθάρες. Της ομάδας αυτής ηγούντο τα δυο μικρά παιδάκια τού συμπολίτη μας Γιωργαλέττου, γνωστού από παληές εμφανίσεις και επιτυχείς συμμετοχές του με ομάδα τραγουδιστών εις τα Καρναβάλια και ο οποίος φέτος δεν έλαβε μέρος ο ίδιος και η ομάδα του, άλλα με δικήν του πρωτοβουλίαν και ακαπαπόνητην εργασίαν διοργάνωσε και δίδαξε την άνω ομάδα τών μικρών αγοριών, που ήρεσε τόσον πολύ και κατεχειροκροτήθη με ενθουσιασμόν κι’ επευφημήθη τόσον για τα όργανα που έπαιξαν όσο και τα σε τριφωνίαν τραγούδια των.Εις την παρέλασι της Κυριακής συμετέσχε και η φιλαρμονική των Συντεχνιών, που τα μέλη της ήταν μεταμφιεσμένα σε πιερόττους.
Η Φιλαρμονική του Δήμου, που αποτελείται από νεαρούς των 15 έως 22 ετών κατεγοήτευσε και ενθουσίασε με την ωραία εμφάνισι και εκτέλεσι των κοματιών που έπαιξε καθ’ όλην την διαδρομήν. Το πρωί της Κυριακής εις τον μώλον επαιάνιζε η φιλαρμονική τού Αγγλικού Στρατού.»