Δημοτικό Μουσείο - Ιστορικό Αρχείο και Κέντρο Μελετών Λεμεσού

Ξενάγηση σε άλλες εποχές της πόλης

Ένα από τα σημαντικότερα έργα της Λεμεσού, το Παττίχειο Δημοτικό Μουσείο - Ιστορικό Αρχείο και Κέντρο Μελετών, αποτελεί πλέον γεγονός. Εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 14 Νοεμβρίου.

Μετά από επίπονες και επίμονες προσπάθειες πολλών χρόνων, το στολίδι αυτό της Λεμεσού, μέσα στο οποίο περικλείεται ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας και της γενικότερης πολιτιστικής, οικονομικής και κοινωνικής κουλτούρας της πόλης, ανοίγει επίσημα τις πύλες του για το κοινό.

Την ερχόμενη Δευτέρα ο Υπουργός Εσωτερικών Νεοκλής Συλικιώτης και ο Δήμαρχος Λεμεσού Ανδρέας Χρίστου θα τελέσουν τα εγκαίνια με μια πανηγυρική εκδήλωση όπως ακριβώς ταιριάζει στην περίπτωση. Στο ιστορικό της δημιουργίας και στις συλλογές που περιλαμβάνονται στο πλούσιο υλικό του Μουσείου, θα αναφερθεί ο Ακαδημαϊκός, ερευνητής και διευθυντής του Μουσείου Μίμης Σοφοκλέους.

Μια μικρή γεύση από τις αίθουσες, την υποδομή και το υλικό που φιλοξενεί το Μουσείο, επιχειρεί να δώσει στους αναγνώστες της η «Φ» μέσα από την ξενάγηση που ακολουθεί… Με το που εισέρχεται κάποιος στο κτήριο συναντά ένα εμπορικό ποδήλατο, δωρεά της Οικογένειας Ττοφή Κυριάκου. Ο επισκέπτης θα παίρνει το πρόγραμμα του Μουσείου μέσα από το «καλάθι» του ποδηλάτου.

Στο φουαγιέ κρέμεται ένας πολυέλαιος, που προέρχεται από παλιά οικία της Λεμεσού. Στα αριστερά, ένα έπιπλο αστικής κατοικίας του 1895 με μικτή τεχνική μπαρόκ και κυπριακά μοτίβα. Απέναντι, πίσω από το γραφείο, υπάρχει το ιστορικό του κτηρίου, η πάλαι ποτέ Οικία του Άγγλου Διοικητή επί Αγγλοκρατίας και του Επάρχου στα χρόνια της Δημοκρατίας.

Εκεί που αρχίζει η σκάλα υπάρχει ειδική αναφορά για το «Ίδρυμα Νίκου και Δέσποινας Παττίχη», στο οπoίο οφείλεται η μεγάλη δωρεά με την οποία έγινε κατορθωτή η αναπαλαίωση του κτηρίου και η μετατροπή του στο Παττίχειο Δημοτικό Μουσείο - Ιστορικό Αρχείοκαι Κέντρο Μελετών Λεμεσού. Ανεβαίνοντας τη σκάλα υπάρχει μια μεγάλη φωτογραφία της Λεμεσού, του Ιωάννη Παύλου Φώσκολο με το παραλιακό μέτωπο το 1912.

Στο ισόγειο, στην πρώτη αίθουσα αριστερά, θα δει ο επισκέπτης προθήκες που αντιπροσωπεύουν και μια διάσταση της Λεμεσού. Προϊόντα διαφόρων τύπων που παρήχθησαν από εργοστάσια ή εργαστήρια, συμβολικά στοιχεία από τα Καρναβάλια της Λεμεσού, αντικείμενα που περιγράφουν τη θαλασσινή Λεμεσό. Υπάρχει ομοίωμα του σκάφους «Σεβαστή» του Μιχάλη Μανδαλιού, πατέρα του βαρύτονου Παναγιώτη Μανδαλιού, με ναυτικά έγγραφα που δείχνουν τη σύνδεση της Λεμεσού με τη θάλασσα μέσω του εμπορίου κυρίως. Υπάρχει επίσης φωτογραφία και υλικό από το σκάφος «Λάμπουσα» που το 2007 περιήλθε στην ιδιοκτησία του Δήμου Λεμεσού.

Άλλη προθήκη αντιπροσωπεύειτον «Ήχο της πόλης», τις καντάδες. Περιέχει, μεταξύ άλλων, το μαντολίνο και την κάπα του Κλεάνθη Φανάρη, το μαντολίνο και την κιθάρα του Γιώργου Γιωργαλλέτου, χειρόγραφα με στίχους τραγουδιών, πεντάγραμμα με συνθέσεις του Γώγου Μιχαηλίδη-Μουτσοχίτο, σημαντικού παράγοντα της καλλιτεχνικής Λεμεσού. Μια πέμπτη προθήκη είναι αφιερωμένη στο Βασίλη Μιχαηλίδη. Με το πορτρέτο που ο ποιητής δώρισε στον Δήμο Λεμεσού, πίνακα που ζωγράφισε ο ίδιος ο ποιητής, το πρώτο βιβλίο με ποιήματα που εκδόθηκε όταν ζούσε ο ποιητής το 1911 καθώς και χειρόγραφα του. Η έκτη προθήκη περιέχει έργα σε σμάλτο, υψηλής καλλιτεχνικής σύλληψης και τεχνικής του Πανίκου Μιχαηλίδη.

Στη δεύτερη αίθουσα δεξιά, το Κέντρο Μελετών του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών που ψηφιοποίησε τις εφημερίδες της Κύπρου από το 1878 μέχρι σήμερα. Στην αίθουσα υπάρχουν για την εξυπηρέτηση του κοινού 10 υπολογιστές. Στην Τρίτη αίθουσα υπάρχει το Αρχείο του λογοτέχνη και πνευματικού παράγοντα της Λεμεσού, Γιάννη Λέφκη. Το γραφείο του και βιβλία του.

Από το καρναβάλι στην παιδεία και την τέχνη…

Ανεβαίνοντας στον δεύτερο όροφο του κτηρίου συναντάμε δύο τραπεζάκια με αγαλματίδια, από οικίες της Λεμεσού. Η πόρτα απέναντι οδηγεί στο μπαλκόνι από το οποίο μπορεί κανείς να απολαύσει μια υπέροχη θέα του Δημόσιου Κήπου ο οποίος δημιουργήθηκε επί δημαρχίας Χριστόδουλου Σώζου το 1909. Προηγουμένως ήταν κτήματα που αγόρασε ο εκ Κωνσταντινουπόλεως επιχειρηματίας Ζαρίφης γύρω στο 1877. Στη συνέχεια αγοράστηκε από τον Θεόδωρο Χρυσοστομίδη γι αυτό και «Η Χωράφα του Χρυσοστομίδη». Αγοράστηκε από την αποικιακή κυβέρνηση και εκχωρήθηκε στον Δήμο Λεμεσού.

Η πρώτη αίθουσα δεξιά είναι προορισμένη για τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Αρχείου. Υπάρχει προθήκη με σχολικά βιβλία από το αρχείο του Ανδρέα Μακρίδη και φωτογραφίες από τη σχολική ζωή της Λεμεσού καθώς και θρανία εποχής με κούκλες με στολές μαθητών της προ το 1950 εποχής. Η δεύτερη αίθουσα δεξιά, φιλοξενεί σαλόνι της χρυσής εποχής της Λεμεσού. Εδώ και το πιάνο της μ. Ανίτας Παπαδοπούλου. Μια τρίτη αίθουσα είναι αφιερωμένη στα καρναβάλια και τους κανταδόρους της Λεμεσού. Μεταξύ άλλων, θα δει κανείς τα κοστούμια των «βασιλιάδων» του Καρναβαλιού.

Στην τέταρτη αίθουσα είναι το γραφείο του Διευθυντή του Μουσείου αλλά και το γραφείο του ήρωα δημάρχου Χριστόδουλου Ζώζου. Πέντε σημαντικές προσωπικότητες της ιστορίας Λεμεσού που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της σκιτσογραφίας και της σάτιρας στον τόπο μας (Γιώργος Φασουλιώτης, Βίκτωρας Ιωαννίδης, Τάκης Αποστολίδης, Γιώργος Μαυρογένης και Άντης Ψημενόπουλος), φιλοξενεί η Πέμπτη αίθουσα. Στους τοίχους υπάρχουν αυθεντικά έργα των καλλιτεχνών, ενώ στην προθήκη θα δει κανείς τις εφημερίδες «Το Γέλιο» του Γιώργου Φασουλιώτη, τη «Σατιρική» του Γιώργου Μαυρογένη, «Το Χιούμορ» και «Το Νυστέρι» του Άντη Ψημενόπουλου.

Η επόμενη είναι η αίθουσα με τους χάρτες από τη συλλογή του τέως Δημάρχου Λεμεσού Αντώνη Χατζηπαύλου.

Δείτε φωτογραφίες